تو آمدی و من از تمامِ دنیا دست

در این جهانِ پر از بیم و آرزوی محال تو آمدی و شدی نورِ عشق در دلِ من

تو آمدی و دلم با نگاه تو شاد شد تو آمدی و دلِ من در آغوش تو آرام شد

تو آمدی و من از خوابِ غفلت بیدار شدم تو آمدی و از دردِ دوری و غربت آزاد شدم

تو آمدی و با تو، فصلِ دلتنگی پایان یافت تو آمدی و با تو، غصّه‌ی تنهایی از دل رفت

تو آمدی و با تو، بهارِ جانم شکفت تو آمدی و با تو، شعرهایم سرودن گرفت

تو آمدی و من از خودم بیگانه شدم تو آمدی و من دیوانه‌ات شدم

تو آمدی و من از تمامِ دنیا دست کشیدم تو آمدی و من در چشمانت غرق شدم

تو آمدی و من از خواب و خوراک افتادم تو آمدی و من از هرچه غیر از تو، دل کندم

تو آمدی و من در دامِ عشقت اسیر شدم تو آمدی و من از این اسارت، لذت بردم

تو آمدی و من از خودم رفتم تو آمدی و من در تو گم شدم

تو آمدی و من از هیچ، به همه‌چیز رسیدم تو آمدی و من از مرگ، به زندگی رسیدم

تو آمدی و من در آغوش تو، یک بارِ دیگر متولد شدم تو آمدی و من از نو، عاشق شدم

تو آمدی و من به تو، به یک معجزه، ایمان آوردم تو آمدی و من در تو، به یک عشقِ ابدی، جاودانه شدم